Is Myanmar veilig land om te reizen?

Als antwoord op mijn instragram reeks over Myanmar ontving ik ekele vragen met betrekking tot veiligheid tijdens het reizen in Myanmar. Onlangs verscheen Myanmar namelijk op een zeer negatieve manier in de actualiteit vanwege het terugkerende geweld tussen de boeddhisten en de Rohingya, een islamitische etnische minderheidsgroep.

In 1948 werd Myanmar onafhankelijk als de democratisch bestuurde Unie van Birma. Stabiliteit is echter nooit bereikt door interne conflicten over etnische en nationalistische kwesties, economische belangen en politieke stromingen. In 1962 vond een militaire staatsgreep plaats en werd een militaire dictatuur geïnstalleerd. Dat bleef zo ​​tot 2011, toen de nieuwe grondwet een einde maakte aan het militaire beheer. Dit leidde tot meer vrijheid, zoals het openen van de grenzen voor toeristen. Maar anderzijds leidde het ook tot de opkomst van jaren van onderdrukte spanningen tussen de verschillende religieuze groepen in Myanmar.

In 2012 brak er opnieuw geweld uit in het westen van Myanmar tussen de islamitische Rohingya, oorspronkelijk uit Bangladesh, en lokale boeddhisten. Nu is het geweld nog erger dan ooit.

Wanneer je van plan bent om naar Myanmar te reizen, kan je het best vooraf controleren of de bestemming waarheen je reist veilig is. Dit kan online worden gedaan via uw overheidssite. Dit is de link voor België.

Volgens deze website is reizen in Myanmar over het algemeen veilig wanneer je je houdt aan de beperkingen van de lokale overheid. Zo hebben ze bepaald in welke gebieden je wel en niet kan reizen. De gebieden die je waar je niet kan reizen, zijn gebieden van geweld tussen de overheid en etnische lokale minderheden. Via deze website kunt u zien welke gebieden van Myanmar beperkt zijn. Dus als je deze richtlijnen volgt, is het veilig om door Myanmar te reizen.

Toen we op zoek waren naar een goede plek om de zonsopgang in Bagan te bekijken, werden we benaderd door een lokale bewoner. Hij leidde ons naar een pagode waar we zonder andere toeristen van de zonsopgang konden genieten. Nadien vroeg hij ons naar zijn schilderijen te kijken. Omdat Jan ook een kunstenaar is, vonden het wel leuk om zijn schilderijen te bekijken. We besloten er één te kopen, zonder over een prijs te onderhandelen,  om zo een ​​lokale kunstenaar te steunen. Na het vertrek gingen we naar de andere pagodes. Daar zagen we verschillende lokale bewoners die net dezelfde schilderijen aanboden met een veel lagere kostprijs. Dus als iemand je spontaan helpt, hoef je je niet verplicht te voelen om iets te kopen. En als je echt iets wilt kopen, onderhandel je best altijd eerst over een prijs.

In andere minder toeristische gebieden zijn lokale inwoners vaak in de ban van toeristen. Jonge inwoners houden ervan om met je te praten omdat ze hun Engels willen oefenen. We zijn meermaals benaderd om Engels te spreken op verschillende plaatsen zoals onder andere Mandalay Hill. Meestal stellen ze basisvragen zoals ‘waar kom je vandaan?’ En dan volgt er een kort gesprek. Ik vond dit persoonlijk heel leuk en zo krijg je ook de kans om iets meer te weten te komen over hun levensstijl.  Anderen willen gewoon een foto of selfie met je maken. Lokale bewoners zijn er dol op als je hun tradities, rituelen en gewoontes overneemt,  zoals het dragen van een longhi. Ze geven je dan graag veel complimenten.